Thuiskomen.
Zo mooi deze herfst.
Geel, rood, bruin en ook nog groen.
Alles blijkt zijn eigen eigenzinnig ritme te hebben,
zijn eigen moment van invoegen, van loslaten, van overgave.
Ieder blad aan een boom heeft een eigen kleurschakering,
en iedere boom een eigen bladerrijk,
eigenzinnig van sfeer en energie op elk eigenste moment.
Zo’n boom wil ik ook wel zijn, mompel ik bij mezelf.
Ben je dat dan niet? vraagt Riet.
Eigenzinnig als een boom,
dat wel ja, met eigen sfeer en energie.
Ik voel me wat betrapt en zij glimlacht.
Zalig zo’n momenten.
Alles heeft zijn tijd zegt de psalm.
Ook al meent ieder blad zijn eigen moment zelf te kiezen,
om zich over te geven
aan de wind en de zwaartekracht,
en humus te worden, en stof en aarde.
Toch is dit het grotere ritme van het geheel
waarvoor we beter buigen.
Verzet is misschien moedig , maar zeker nutteloos.
Moedig voor een blad dat de herfst nog nooit heeft meegemaakt,
overmoedig voor een boom,
die samen met de vogels vele morgenden het ochtendlicht heeft begroet,
en de schoonheid en onbarmhartigheid van de seizoenen kent…
Alles heeft zijn tijd zegt de psalm.
We stappen verder over het geel bruine bladertapijt,
soms knappen eikels en kastanjes onder onze laarzen.
Alles met een zurig zoete geur van herfst,
van voorbijgaan, van onwrikbare sterfelijkheid.
Goudgeel zoals de wind de kruinen van de bomen wiegt
in de late najaarszon.
Iet wat frêle dat licht, maar vol hartstocht.
Ja alles om ons heen ademt hartstocht
Zinderende hartstocht als laatste levensstoot
Om de koude stilte van de winter te bezweren.
Vergeefs.
De winter komt en zet zich door.
De levenssappen stollen in de aders van de bomen.
De velden en akkers weerkaatsen grauw het aarzelende licht.
Halfvijf en het wordt donker.
Zalig om bij een arme kachel thuis te komen.
Nog sterker dan anders verlang ik naar de ander,
naar nabijheid,
een glimlach,
een stem zonder aarzeling,
een warme huid,
of ze nu ruw of zacht is,
jong of verrimpeld zelfs met kloven,
zoals de mijne.
Thuiskomen
en vertoeven in het heilzame en eeuwige hier en nu,
waar jeugd noch ouderdom bestaan.
Geen opstellingen op zaterdag 21 november !