We vragen ons af:
Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend
begaafd, geweldig te achten.
Maar waarom zou je dat niet zijn?
Je bent een kind van God.
Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden.
Er wordt geen licht verspreid als de mensen om je heen
hun onzekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.
Nelson Mandela

Kijk, hier ben ik. Helemaal !

Thema voor onze zomertweedaagse op donderdag 3 en vrijdag 4 augustus 2017 is echt mogen gezien worden. Gezien mogen worden, jezelf laten zien, jezelf aanwezig stellen, hoort thuis in het gebied van “het erbij horen”.
Hét basisprincipe van het levenskrachtige systemen is: ieder hoort erbij. Pas als iemand erbij hoort, kan hij zijn plek innemen (de ordening: voor ieder een juiste plek) en deelnemen aan de de uitwisseling (de balans van nemen en geven). We hoeven niet op zoek te gaan in de antropologie, ook rondom ons heen vandaag leren we dat de zwaarste straf voor een groepslid de uitsluiting is: niemand ziet je, spreekt met je, luistert naar je, geeft iets aan je, neemt iets van je… Je bestaat niet meer, je hoort er niet meer bij. Wie uitgesloten is geweest, kan nog heel moeilijk zeggen: “kijk hier ben ik”.
Wie vandaag worstelt met “zich aanwezig stellen”, “zichzelf laten zien”, in relaties op het werk, bij de vrienden, of in meer intieme relaties zoals familie en gezin en bij de partner, dagen we uit dit thema in een groter verband van de familie te plaatsen.
In de systemische benadering overstijgen we de situatie hier en nu, en stellen we de vraag: voor wie doe je dat, voor wie laat je dat? Voor wie verstop je jezelf, voor wie laat je jezelf niet zien? Vaak komt dan iemand uit de familie in beeld die uitgesloten werd, die doodgezwegen is.
Als dit familielid terug gezien is geworden, als hij/zij er zo terug bij hoort (re-membering), blijkt dat verstrikking ophoudt en dat jij je plots vrijer voelt, je kan laten zien en zeggen: “kijk hier ben ik, helemaal”.

Jezelf werkelijk laten zien in facebook tijden.

Kan ik mezelf laten zien, mezelf zijn op mijn werk? Kies ik een werk waarin ik mijn ziel kan leggen, mijn kwaliteiten kan tonen, en gewaardeerd word voor mijn inbreng en voor wie ik ben?
Kies ik een partner aan wie ik me “bloot” kan geven, met wie ik intimiteit kan delen. Die mij toelaat hem of haar helemaal te mogen zien, en bij wie ik mijzelf helemaal mag laten zien…Waarbij ik me ook “gerust” kan voelen met wie ik niet ben – met mijn duistere zijde en blinde vlekken.
Enerzijds is er werkelijkheid van facebook, anderzijds is er een groot verlangen naar echte ontmoeting, transparantie en authenticiteit: juist die zaken laten zien die ons volledig maken, die ons heel maken. Het grootse en het kleine.
Niet gezien mogen worden, en het verlangen om echt gezien te worden, is vaak een – onbewust – familiethema. In kleine bewegingen zien we dat ook de ouders hiernaar verlangden. Moeder heeft er zo naar verlangd, en de dochter verlangt er ook naar, maar doet het niet. Zo ook de zoon. De zoon laat zich niet meer zien dan dat vroeger zijn vader dat deed, en de grootvader…
Uit “blinde liefde” zetten wij ons zelf onder een stolp van mat glas. In het niet-gezien-worden, en zich ook niet laten zien, zijn we vaak dienstbaar aan, worden we in dienst genomen door het lot van een familielid dat ons is voorgegaan. De weg naar vrijheid loopt altijd via onze ouders. Zij verbinden ons met onze familiewortels en de dynamieken en verstrikkingen die daarbij horen.

Van blinde naar wetende liefde.

Wij kunnen dit enkel verstaan als we overgang kunnen maken van blinde naar wetende liefde. We komen tot wetende liefde van zodra we door het proces kunnen gaan waarin we de drie grondbewegingen van het leven kunnen uitvoeren. We kijken onze ouders aan en vragen hen: “alsjeblieft, zie mij”. Zo komen we tot de tweede beweging: “dank je wel”. En we maken een diepe buiging, en hopen op de zegen van onze ouders. In de derde beweging – liefst met zegen, maar als ’t niet anders kan, zonder – draaien we ons 180° om in de stroom van het leven te staan en roepen “kijk, hier ben ik !”. Zo laten wij ons zien en horen wij erbij. En genieten er ook van om echt gezien te worden! Dit proces overstijgt de psychologie. Het is een spiritueel, mystiek proces.

Iedereen is welkom en mag zich laten zien.

Het worden twee actieve, verbindende dagen met ruimte voor opstellingen omtrent een persoonlijke vraag, ervaringsoefeningen, zelfreflectie, werken met kleuren, stilte en dialoog.

Samen een “holding space” creëren.

Tijdens deze twee dagen maken we samen een “dragende ruimte” waarin deze spirituele dimensie zich kan openbaren en waardoor we die samen kunnen verkennen, waarbij we geaard blijven in de natuur van ons lichaam en de familie waarin we zijn geboren.
Twee dagen waarin we naar ons leven kijken, ons door iets groters dan onszelf laten raken, en energie en vrijheid op doen om dit leven vast te pakken en vrij en gepast vorm te geven.
Twee zomerse dagen met veel plezier. Met veel stilte en humor ook. Waar plaats is voor blijheid en vreugde. Dagen dat er diep geademd kan worden en dat de levenskrachtige energie die ieder van ons, iedere man en vrouw in zich meedraagt, voelbaar wordt en in zijn grootsheid gezien mag worden.

Praktisch

Op donderdag 3 en vrijdag 4 augustus 2017.
In de Speelhoeve, Vremdese Steenweg 237, Vremde-Boechout, van 10:00 tot 18:00u.
225 €: (h)eerlijke maaltijd, koffie, thee en water inbegrepen.
Inschrijven via mail voor 15 juli. Wijze van betalen wordt dan doorgegeven.
In het najaar doen we nog opstellingen op de zaterdagen 23/9, 21/10, 18/11 en 16/12.
Vriendelijk verzoek deze aankondiging kenbaar te maken bij mensen uit je netwerk.

Van harte welkom.
Riet en Johan.