Familieopstellingen zaterdag 5 oktober: van harte welkom.

De zomer was kwakkelend, 
de driedaagse was heel schoon en volledig. 
Volgend jaar voor de tiende keer.
Dat vieren we.
We begroeten je graag.  
Wellicht woensdag 31/7 en donderdag en vrijdag 1-2/8.

Zaterdag 5 oktober verkennen we weer behoedzaam het veld.
Het veld van het zwijgen,
Het veld met zijn vergetenen,
Het veld waarin geliefden elkaar niet (langer) bereikten of werden uitgesloten…

Ondertussen zijn Riet en ik onderweg van Ericeira, Portugal naar onze stille kempen.
We brachten een caravan naar Claeren.
Vrijdag ll. trokken we noordwaarts langs de Portugese kust 
om dan langs de Costa de la Muerte in Galicië,
oostwaarts naar de Franse grens te stomen.
Na het weekend  staat het kompas op huiswaarts.

Onvergetelijk was het bezoek aan het stadje Muxia.
Vanaf de vuurtoren kom je eerst bij de De Santuario da Virxe da Barca.
Zeker de moeite van een bezoek waard. 
De kerk is gebouwd op een voor de Kelten heilige plaats.,
In de twaalfde eeuw verkerstend om dan rond 1700 zijn huidige volumes te vinden. 
Schoon de twee verweerde natuurstenen torentjes,
afgetekenend tegen de blauwe lucht,
En het ruisen van de oceaan.

Van bij de kerk heb je een bijzonder zicht op “A Ferida”,
“De wonde”,
Een waan-zinnig groot sculptuur 
gericht naar de Atlantische oceaan.
Alberto Banuelos Fournier heeft het geschapen met beton en steen.
Naar aanleiding van de olieramp met de tanker Prestige in november 2002.
“De wonde”.
Om diep van binnen stil te worden 
en even bij de kwetsuren te verwijlen 
die mij werden aangedaan en
die ik anderen heb toegebracht.
Gewild.
Ongewild.
De wonde.

Onverwachts hoorde ik een liedje van de 
Vlaamse troubadour Brent Beukelaer: “Achterin”
Het refrein gaat op een bepaald moment alsvolgt:
“Ik zit zachterin
En hou mijn adem in, 
Voor ik vraag:
Zien jullie elkaar nog graag
Want wij zijn met zijn drieen
En horen bij elkaar
En horen bij elkaar…”

Veel mooier en tragischer kan je de loyauteit 
van een kind voor zijn ouders moeilijk vertolken…
“wij horen bij elkaar”.

Het is waar en het is ook niet waar…
“zien jullie elkaar nog graag”
Vraagt de kleine jongen.
En precies daar gaat het om.
… het veld, weet je nog, waarin geliefden elkaar niet (langer) bereikten…

Het gaat om liefde.
En om een wonde…
En het dragen van de pijn voor anderen.

Graag tot zaterdag 5 oktober.
Laat even weten of je erbij bent.
Momenteel zijn er drie opstellingen.
nog ruimte dus.

Riet en Johan 

 A ferida.