Familieopstellingen zaterdag 16 december 2023: van harte welkom.

Feest van het licht.
Heel mijn leven heb ik aandacht gehad voor rituelen,
zeker die met een leven bevorderend karakter.
Zo kennen alle culturen op de een of ander manier een feest van het licht.
Ook de Joden.
Zonet vierden zij nog de Chanoeka.
Tijdens dit feest worden de negen kaarsen van de Chanoekia aangestoken.

Vanaf mijn achttien jaar werd ik erg aangesproken door “Ich und Du, van Martin Buber,
filosoof en voor mij de laatste grote Joodse mysticus.
“Ik en Jij”, met “het grondwoord ik-jij kan slechts met het hele wezen gesproken worden”,
is altijd heel inspirerend geweest voor hoe ik in de wereld sta en in mijn werk.
Naast ik-jij was er ook “Tsedek”, gerechtigheid.

Doorheen de jaren ben ik enkele Chanoekia’s tegen het lijf gelopen,
gekocht of gekregen,
en ze steeds op een plek gezet waar ik hun nabijheid kon voelen.
Zoals ik ook met symbolen van andere culturen heb gedaan.
Nu heb ik een zwart lint aan mijn Chanoekia gehangen.

Met wat in Gaza gebeurt is mijn zin om te feesten wel flink gedoofd.
Ik word ook verleid om geheel wijsheid van de Kabbala en de Zohar
samen met de rest van het Jodendom
als het kind met het badwater weg te gooien.
De beelden die we met overdaad zien op tv doen denken aan Dresden
dat door de geallieerden helemaal,
maar dan ook helemaal werd “platgesmeten”,
zoals dat nu ook in Gaza gebeurt.
Duizenden radeloze, rusteloze rouwende Palestijnen,
met angst en verbijstering in de ogen.

Waar is Levinas gebleven, filosoof van het gelaat,
met zijn aandacht “het kleine goede”?
En waar is de gerechtigheid, Tsedek,
en het mededogen, Chesed,
en de wijsheid, Chochma?

Oerwoorden in de geschiedenis van het Jodendom,
die richting gaven in tijden van vertwijfeling.
Vergeten, helemaal vergeten.
Ook vandaag zien we dat in tijden van crisis,
wanneer de nood aan wijsheid en mystiek juist het hoogst is,
wij mensen geneigd zijn deze te vergeten, te ontkennen, weg te steken…

Geen periode om te feesten nu.
Binnenkort is het kerstmis, een lichtfeest voor de Christenen.
Welke verlosser wordt hier geboren?
Moeilijk om de hoop te behouden, om het goede te blijven zien.

En toch, daarom doen we opstellingen.
Om het lood van Kiefer,
waarmee we onze donkere kanten hebben bedekt,
te laten smelten en te kijken wat zich in deze spelonken verscholen houdt.
Want zolang het duistere in ons niet wordt gezien,
Zal het destructie en inertie blijven zaaien,
En zullen we blijven wegkijken van de gruwel en
oorverdovend zwijgen,
Over welk “Gaza” het ook mag gaan,
Ver weg of dichtbij.
Daarom doen we opstellingen…

Om in deze bizarre “stimmung” niet helemaal te verdwalen,
Even in de regen lopen,
Even de natte wind op mijn gelaat voelen,
De donkergrijze wolken over het sparrenbos zien jagen,

Ook dit is hier en nu.
En catharsis.

We verwelkomen je graag nu zaterdag, 16/12.
We hebben wat erk voor de boeg.
Onthaal om 0900u, begin werk om 09:30 en we eindigen omstreeks 17:30.
Wil je erbij zijn, stuur even een mailtje.
Wie het al heeft meegedeeld hoeft natuurlijk niets te doen.

Chesed,
Riet en Johan