Dankjewel Sigiswald

Zaterdagavond, 8 oktober was het groot feest in Amuz, het internationaal muziek centrum. De  gerestaureerde Augustinuskerk in de Kammenstraat te Antwerpen biedt een bijzonder schoon kader om de Hohe Messe in b van Johan Sebastiaan Bach te ondergaan.

Ondergaan. Het juiste woord voor wat de toehoorders mochten ontvangen van de musici van Académie Baroque Européenne d’Ambronay. De Académie geeft jong talent de kans om een laatste stap te zetten naar meesterschap.  Prachtig om een podium vol jonge mensen te zien. Wat een energie, wat een enthousiasme, wat een worsteling soms nog met stem, instrument of partituur.

Maar boven alles, wat een dynamiek. Vijfendertig jonge mensen brengen de mis hier “con spirituoso”. Ze geven zich. Ze smijten zich. Helemaal. Ze voegen zich in de beweging. Want de Hoogmis is een uitnodigende beweging om uit het alledaagse te stappen, om in vervoering te komen.

Deze jonge mensen gaven de Messe iets heel lichamelijks.

Links vooraan zat Sigiswald Kuijken, de leider. Het schuininvallend licht gaf hem iets duisters: ogen die verdwijnen in de donkere oogkassen, soms een grijns over de mondhoeken. Eén en al aanwezigheid, één en al presentie. Krachtig en hartelijk stuurde hij de tempi, en met subtiele strijkstokbewegingen, een instrumentengroep of een muzikant.

Sigiswald, Bachkenner, liefhebber en onbetwistbare grootmeester. Bij aanvang van de aria “laudamus te , benedicimus me”, stond hij zijn plaats af aan een jonge violiste. Een jonge vrouw, met duidelijke Aziatische trekken, zette welgezind en vloeiend de solo neer. Veerkrachtig, gevoelig en juist.

Wat een vreugde. Voor de toehoorders, voor haar, voor het orkest  en voor de grootmeester. Het raakte mij diep hoe hij gracieus zijn plaats afstond. Hoe hij plaats maakte zodat een jonge muzikante haar plaats kan innemen. En het meesterschap stap voor stap wordt doorgegeven.

De meester die plaats maakt, vanuit vertrouwen dat het anders en goed zal zijn. Dankjewel, beste Sigiswald. Ik neem het beeld voor de dagen dat ik met mijn zoon werk. Dan maak ook ik plaats voor hem.

Voor bij het opstellingenwerk. En ook voor al de rest.