Bert Hellinger.

In de week van 10 september genoten Jonas en ik het voorrecht om Bert Hellinger twee dagen aan het werk te zien in het kader van “Hatching the eggs”, het tweejaarlijkse internationaal minicongres van het Bert Hellingerinstituut in Groningen. Het is een broedplaats voor systemisch werk. Van over de wereld komen mensen hun innovaties voorstellen met als doel hun benadering en het systemisch werk als geheel een stap verder te brengen in het U proces (Theory U van Otto Scharmer).

Bert is 86 nu. Fysiek is dat goed te zien. Maar geestelijk is hij één en al “presencing”: fris en helder als een jonge man, en tegelijkertijd met een wijsheid en wijdsheid van een archetypische nestor. Bert werkte in een dertiende eeuws kerkje in Middelbert, dat plaats bood voor 150 mensen.

Voorbij de velden naar de kern.

Het was opmerkelijk met wat een lichtvoetigheid én precisie Bert Hellinger van het ene naar het andere veld overschakelt, om uiteindelijk de kern te raken en daar een helend proces op gang te brengen. Ook al situeerden de thema’s van de inbrengers zich eerder in het veld van de organisatie, Bert bracht het moeiteloos in het veld waar het thuishoorde: de familie, de organisatie, de samenleving, de cultuur en verder nog, de geest.

Tijdens dag één kwamen vragen aan bod omtrent leiderschap en eigenaarschap. Bert vroeg dan : wie heeft de leiding?  Of wie is de eigenaar van het bedrijf (of de organisatie). Opmerkelijk was dat in zeven van de tien opstellingen van dag één, een dode of de dood werden opgesteld en daardoor helderheid kwam. Prachtig om te zien hoe Bert monkelde en dan stralend uitsprak: “ja, organisatieopstellingen gaan over leven en dood”.

Op dag twee ging het over organisatie en samenleving. De opdracht van de organisatie is zo wezenlijk. Het management van een grote gevangenis in Nederland zat geklemd tussen zorg voor de gevangenen en zorg voor de bewakers. Gevangenissen hebben als functie dat mensen een straf uitzitten, afgezonderd van de samenleving, aldus Bert. “De bewakers” hebben als taak ervoor te zorgen dat de gevangenen binnen de gevangenis blijven. Zij moeten geen therapie doen. Therapie geven  is voor externen.

Succes

Succes heeft het gelaat van de moeder. Wie zijn moeder niet kan “nemen” – in systemisch-fenomenologische taal – kan niet succesvol zijn. De organisatie, het bedrijf, wordt in een opstelling steeds gerepresenteerd door een vrouw!  Moeder heeft ons in het leven gezet. We zeggen haar: bedankt lieve moeder.

Moeder zet ons in het leven, vader zet ons in de wereld. Vader leidt ons de wereld in. Dat is zijn bijdrage tot een succesvol en geslaagd leven. Tegen deze achtergrond zou het goed zijn mochten de vaders hun kinderen de eerste schooldag naar de school brengen. Dat is vaak een eerste stap in de wereld, waar al of niet kinderen hun plaats kunnen vinden en leren omgaan met de balans van geven en nemen (lees hierover het ontroerend mooie boekje “jij hoort bij ons” van Marianne Franke, uitgegeven bij Het Noorderlicht). Dank je wel, lieve vader.

Zowel vader als moeder dragen op eigen wijze bij tot “succes in leven en werk”. Mooi was het moment dat Jan Jacob Stam aankondigde dat het boek van Bert Hellinger met deze titel nu ook in het Nederlands verkrijgbaar is, en tegelijkertijd schonk hij aan Bert een exemplaar van zijn nieuwe eigen boek “Vleugels voor verandering”. Beide inspirerende boeken zijn verkrijgbaar bij Uitgeverij het Noorderlicht. Lezen dus.

Transformatie.

Bert rondde de tweedaagse af met een opstelling omtrent de grootste organisatie in de wereld: de kerk. In het eindbeeld was god gestorven. Fris alsof hij deze tweedaagse net begonnen was, citeerde hij Nietsche: “God is dead”. De muren van het kerkje werden nog stiller dan ze al die eeuwen al waren geweest.  Deze opstelling was voor hem heel inspirerend. Hij zou ze immers nog als een extra hoofdstukje toevoegen aan een boek dat hij net had afgerond.

Na deze opstelling nam Bert afscheid van ons en van Jan Jacob. En het had een duidelijk voelbare andere kwaliteit als “tot de volgende keer”. Neen dit was definitiever. Bert Hellinger is deels al onderweg naar elders. Waar en wat het ook moge zijn. Maar elders en anders. Het afscheid had ook iets van een zegen: “beste Jan Jacob, het systemisch-fenomenologische werk is bij jou in goede handen”. De meester en de leerling, zonder vadermoord. Wat schoon. Wat een ontroering. Duizendvoudig dank, Bert Hellinger. En proficiat, Jan Jacob.

Gastopsteller.

Zaterdag 22 september hebben Jonas en ik dan zelf weer gewerkt. En Henk Jan van Wijck werkte mee als gastopsteller (http://www.arendheim.nl). Henk Jan is collega en bijzondere vriend. Zijn aanpak is mede geïnspireerd door het werk van Daan van Kampenhout (sjamanisme) en Klaus Grochowiak (NLP). Henk Jan beschikt over een uiterst sensitief vermogen om energie in synchrone velden waar te nemen en doorheen de dwarsverbindingen, de juiste beweging op gang te brengen. Hij deed een bijzondere opstelling voor onze dochter, zus van Jonas. Dank je wel, Henk Jan, we doen dit nog een keer. Verder mogen we toch wel zeggen dat we die dag het werk Bert Hellinger veel eer aandeden.

17 november

werken we opnieuw. Mocht je eens willen komen kijken, wil je zelf een opstelling doen, stuur ons een mailtje.  Van harte welkom.