Toen de nacht

Toen het licht van de nacht
duisternis was

Het licht van de nacht
ons onzichtbaar maakte
en wij alleen nog stemmen waren
op een bank in de tuin

Toen de nacht ons omgaf
en meenam in de duistere vragen
wanneer en waar en wie

Toen de nacht een geheim was
dat met de nacht verdween.

Rutger Kopland: Toen ik dit zag (2008)

Rutger Kopland is een van mijn favoriete poëten. Met eenvoudige woorden weet hij een werkelijkheid aan te wijzen, die we niet eenduidig kunnen kennen als een helder weten, vaak wel kunnen ontwaren als een krachtig vermoeden van, en soms als een onmiskenbaar ervaren van.

Een onmiskenbaar ervaren van… Van wat? Van energie, van ziel, van geest, van het “gans andere”, het onzienlijke, of verder nog, van oorsprong en bron van leven. Of verder nog…

Onlangs kregen we een kaartje van goede vrienden. Het laatst zinnetje luidde alsvolgt: “…en  bedankt dat je ons al die jaren respecteerde, met onze beperkingen en geheimen”

En inderdaad, daar gaat het om. Beperkingen en geheimen.
Hoelang draagt een mens ze mee?
Hoe lang leven ze verdoken, in een familie, een gemeenschap?

Eens hadden ze de functie van beschermen, van beveiligen, van groter onheil voorkomen… zodat geliefden niet zouden worden uitgesloten, gestraft. Soms werden mensen geofferd of vermoord om het grotere geheel te redden.

En wat is er van geworden? Wat heeft het gebracht? Wie draagt het merkteken? Wie betaalt alsnog de prijs.
Er is altijd iemand die het moet doen, er is er altijd eentje die het moet zijn.

Wat heeft het geheim in het geheim met het geheim gedaan?

“Toen de nacht ons omgaf
en meenam in de duistere vragen
wanneer en waar en wie”

Familieopstellingen in De Speelhoeve.
Zaterdag 16 november kan je nog deelnemen als representant.
Zaterdag 14 december kan je nog zelf een opstelling doen.
Graag inschrijven via mail.

Van harte welkom.