Als je de tocht aanvaardt naar Ithaka, wens dat de weg dan lang mag zijn,
vol wederwaardigheden, vol belevenissen.
De Cyclopen en de Laistrygonen, de woedende Poseidon hoef je niet te vrezen,
zulke ontmoetingen zul je nooit hebben op je weg
wanneer je denken verheven blijft,
verfijnd de emotie die je hart en lijf beroert.

De Cyclopen en de Laistrygonen,
de woeste Poseidon zul je niet tegenkomen
wanneer je ze niet in je eigen geest meedraagt,
wanneer je geest hun geen gestalte voor je geeft.

Wens dat de weg dan lang mag zijn.
Dat er veel zomermorgens mogen komen
waarop je heel dankbaar, heel blij
onbekende havens zult binnenvaren…

Kavafis, Ithaka