Familieopstellingen zaterdag 24 februari.

Wie je ook moge zijn, welkom op de opstellingen dag.

Onze hond Viggo zorgt goed voor mij – wij ook voor hem.
Wellicht zonder dat ie dat weet zet hij mij aan tot vele goede dingen,
Waar onder bewegen.
’s Morgens en ’s avonds laat ik hem buiten.
Een korte wandeling door de straat, tussen de bomen weliswaar,
met een schrale verlichting.
Het kan er ’s avonds echt wel aardig donker zijn.

En dan kijk ik iedere avond naar de hemel.
In onzen hof en onderweg.
Vooral de maan intrigeert me.
Ik kan er lang naar kijken.
En ik hou van haar duizend-en-één verschijningsvormen.
Iedere avond en iedere tien minuten is hij anders.
Soms lijkt het een hij, dan weer een zij te zijn.

Op vochtige avonden is ie omgeven of omhuld door mist en nevel.
Op andere momenten wordt ze dan weer omhelsd door witte wolken.

Daar word ik stil van, het spel van de maan met de witte wolken,
aan het voor de rest donkere hemelruim,
met hier en daar sterren, soms wel en niet zichtbaar door de wolken.
Wat schoon toch deze beweging van verschijnen en verdwijnen,
Van schitteren en doven.

Tijdens koude nachten zien we de maan dan in haar volle glorie,
een grote gouden schijf,
met hier en daar een donkere vlek,
of een fijne, scherpe sikkel.
-De sikkel doet mij nog steeds aan de Saracenen denken,
de Arabieren uit onze geschiedenisboekjes,
de tijd van Godfried van Bouillon met zijn moedige kruisvaarders, …
Wat een onschuld toch.
En wat een naïviteit en wat een beperkte kijk
in het licht van de grote wereldgeschiedenis –

Maar op deze avonden,
gewoon pure poëzie.

Die volle, gouden ronde schijf, die vind ik het mooist.
Ze brengt mij mysterie, ze roept het verlangen naar het vreemde op,
ze maakt van mij een antropoloog die naar een sjamaan luistert.
Gebed ook en nederigheid,
Een speuren naar een geheim dat gezien wil worden en tevoorschijn wil treden
met ongekende intelligentie en energie.

Mysterie.
Iedere avond wil ik de maan bezingen.
Het unieke samenspel van maan en hemel,
van wolken en nevel en mist en sterren in woorden vatten,
het woorden geven, het met woorden delen.
En hier loop ik dan tegen de grenzen aan
van mijn vermogen om het in taal te vatten.

De rijkdom en schoonheid die zich voor mij ontvouwt,
telkens als ik naar die avond- en nachtelijke hemel kijk,
wil ik graag delen.
Het lukt me echter niet dit te doen zonder het geschouwde onrecht aan te doen.
Haar zijn is immers niet in woorden te vatten,
Taal kan enkel een verwijzen zijn.
Stuntelig.

Een groot gemis.
Waarmee ik te leven heb.

Wat ik hier wel uit leer,
is dat de maan en de sterren, en de wolken en de mist en de nevel,
en de duisternis op zich van weinig betekenis zijn.
Het is het geheel dat het bijzonder maakt.
Dit dynamisch, steeds verrassend veranderend geheel,
deze constellatie van elementen die door, over, in en naast elkaar schuiven,
in elkaar op- en overgaan om dan elders weer in een andere verschijning
op te duiken en een plaats innemen…
Wat boeiend en spannend en genadevol toch.

En heel de tijd is het alsof ik over families spreek,
en hun dynamieken versluierd door mist en nevel,
verborgen door de donkerte.

En over opstellingen natuurlijk.
Over mensen die,
met de stroom van het leven mee,
ondanks en/of dankzij de tegenstroom,
van waar die ook komen mag,
in hun eigen leven willen stappen,
als een ronde, gouden maan
de nacht vullen met een blij, mysterieus licht.

De rest van de metaphoor laat ik aan jou.
Zaterdag zijn we weer klaar voor het hemelse, nachtelijke veld.
0900u onthaal, 0930 begin van het werk. We werken tot omstreeks 1730.

We hopen jullie weer te mogen ontmoeten in de Speelhoeve.Wil je erbij zijn, stuur ons een mailtje:  johan.smets@huisvanverbinding.be.
We kijken naar je uit.

En mocht het je gegund zijn,
stap ‘s avonds even buiten
en kijk een kwartiertje naar die hemel,
die oneindig mysterieuze, monkelende hemel…

Riet en Johan

Beste wensen voor 2024

Gewis en zeker,
met reuzenschreden gaan de jaren voorbij,
en tekenen ons met nieuwe ervaringen en beschouwingen,
en zegenen ons.
Elkaar het beste toewensen is ook een vorm van zegenen.
De oorsprong van de wens is het hart.
Het lijf en het hoofd komen er later bij te pas.
Nauw verbonden met de wens, is de hoop.
Zonder hoop hebben we elkaar weinig  toe te wensen,
zeker weinig goeds.
Het vermogen tot wensen
mogen we zien als ingebed in een grotere, heilzame dynamiek.
De hoop en de wens,
liggen aan het begin van alle verandering ten goede.
Wij wensen je veel hoop, veel wensen toe,
niet voor later,
– voor welke hemel of nirwana ook –
maar voor nu, nog tijdens dit kwetsbare, aardse leven.
We wensen je tevens dat je de list van het “meer en beter”  kan weerstaan.
Ze leiden vooral tot oppervlakkigheid .
Dat je je niet laat verlammen door de angst,
En niet laat verleiden door  het cynisme
Dat met luide stem roept: “waarom zou je, er is niets aan te doen…”
Het is, oh zo menselijk dat we ons met de verleiding laten meevoeren.
We zien immers in opstellingen hoe verbijsterend complex en gecompliceerd samenleven is,
En nog het meest van al de liefde,
Dit in relatief kleine verbanden, welke een gezin en een familie toch zijn.
Vergeleken met de veelvoudige dynamieken
die zich in grotere verbanden
als regio’s,  landen, rassen, religies en hun subidentiteiten,
door de tijd heen genesteld hebben.
Met de gekende gevolgen op gebied van gezondheid, armoede-rijkdom, klimaat …
Een complexiteit en een veelheid die ons aanspoort
om hoop uit te kristalliseren in wensen
en deze intelligent en moedig uit te werken,
en met het risico van gedurfde liefde
om te zetten creaties
die leven brengen.
Leven brengen…
Zelf leven.
Van het leven getuigen.
Met liefde.
Wie dat doet, nodigt anderen uit om het ook te doen.
Leven is aanstekelijk.
In bijlage onze wens voor 2024.
Da het je goed mag gaan,
Tot  gauw
Riet en Johan

Familieopstellingen zaterdag 16 december 2023: van harte welkom.

Feest van het licht.
Heel mijn leven heb ik aandacht gehad voor rituelen,
zeker die met een leven bevorderend karakter.
Zo kennen alle culturen op de een of ander manier een feest van het licht.
Ook de Joden.
Zonet vierden zij nog de Chanoeka.
Tijdens dit feest worden de negen kaarsen van de Chanoekia aangestoken.

Vanaf mijn achttien jaar werd ik erg aangesproken door “Ich und Du, van Martin Buber,
filosoof en voor mij de laatste grote Joodse mysticus.
“Ik en Jij”, met “het grondwoord ik-jij kan slechts met het hele wezen gesproken worden”,
is altijd heel inspirerend geweest voor hoe ik in de wereld sta en in mijn werk.
Naast ik-jij was er ook “Tsedek”, gerechtigheid.

Doorheen de jaren ben ik enkele Chanoekia’s tegen het lijf gelopen,
gekocht of gekregen,
en ze steeds op een plek gezet waar ik hun nabijheid kon voelen.
Zoals ik ook met symbolen van andere culturen heb gedaan.
Nu heb ik een zwart lint aan mijn Chanoekia gehangen.

Met wat in Gaza gebeurt is mijn zin om te feesten wel flink gedoofd.
Ik word ook verleid om geheel wijsheid van de Kabbala en de Zohar
samen met de rest van het Jodendom
als het kind met het badwater weg te gooien.
De beelden die we met overdaad zien op tv doen denken aan Dresden
dat door de geallieerden helemaal,
maar dan ook helemaal werd “platgesmeten”,
zoals dat nu ook in Gaza gebeurt.
Duizenden radeloze, rusteloze rouwende Palestijnen,
met angst en verbijstering in de ogen.

Waar is Levinas gebleven, filosoof van het gelaat,
met zijn aandacht “het kleine goede”?
En waar is de gerechtigheid, Tsedek,
en het mededogen, Chesed,
en de wijsheid, Chochma?

Oerwoorden in de geschiedenis van het Jodendom,
die richting gaven in tijden van vertwijfeling.
Vergeten, helemaal vergeten.
Ook vandaag zien we dat in tijden van crisis,
wanneer de nood aan wijsheid en mystiek juist het hoogst is,
wij mensen geneigd zijn deze te vergeten, te ontkennen, weg te steken…

Geen periode om te feesten nu.
Binnenkort is het kerstmis, een lichtfeest voor de Christenen.
Welke verlosser wordt hier geboren?
Moeilijk om de hoop te behouden, om het goede te blijven zien.

En toch, daarom doen we opstellingen.
Om het lood van Kiefer,
waarmee we onze donkere kanten hebben bedekt,
te laten smelten en te kijken wat zich in deze spelonken verscholen houdt.
Want zolang het duistere in ons niet wordt gezien,
Zal het destructie en inertie blijven zaaien,
En zullen we blijven wegkijken van de gruwel en
oorverdovend zwijgen,
Over welk “Gaza” het ook mag gaan,
Ver weg of dichtbij.
Daarom doen we opstellingen…

Om in deze bizarre “stimmung” niet helemaal te verdwalen,
Even in de regen lopen,
Even de natte wind op mijn gelaat voelen,
De donkergrijze wolken over het sparrenbos zien jagen,

Ook dit is hier en nu.
En catharsis.

We verwelkomen je graag nu zaterdag, 16/12.
We hebben wat erk voor de boeg.
Onthaal om 0900u, begin werk om 09:30 en we eindigen omstreeks 17:30.
Wil je erbij zijn, stuur even een mailtje.
Wie het al heeft meegedeeld hoeft natuurlijk niets te doen.

Chesed,
Riet en Johan

Familieopstellingen zaterdag 16 december en data voor 2024

“Het kan verkeren”.
De parafrase van Bredereo op de splijtende uitspraak van Herakleitos, de duistere:
“Je kan je hand niet tweemaal in dezelfde rivier steken”.

Ook Huis van Verbinding ontsnapt niet
aan de wentelingen van de brede levensstroom.
We blijven in ons atelier naar mensen luisteren
en samen werken om vrijer te worden van systemische (familie)patronen.
Onbewust werpen zij een grote schaduw over ons leven.
Daarom blijven we uiteraard ook opstellingen doen in De Speelhoeve.
Het is een van de weinige therapeutische vormen die,
in relatief korte tijd,
echte, diepgaande verandering mogelijk maakt,
en tot beweging naar het echte leven aanzet.

Voor volgend jaar willen wij de frequentie wel veranderen.
Gezien ik minder eigen cliënten heb dan vroeger toen ik mijn praktijk in Kontich had,
en ik haast geen loopbaanbegeleiding meer doe,
en collega’s van mijn leeftijd ook meer en meer stoppen met dit werk,
en dus ook niet meer verwijzen,
dienen er zich minder vragen naar opstellingen aan.
(Oef , wat een zin…).
Het voelt dan altijd als erg spijtig wanneer ik een dag moet annuleren
omdat er te weinig opstellingen zijn.

Soms laat ik de dag wel plaats vinden,
ook al zijn er maar twee opstellingen.
Cliënten gaan me immers naar het hart.
En dit is dan een prijs die ik graag betaal.
Maar ik moet ook het engagement van de “trouwe representanten” in rekening brengen.

Wij werken in 2024 in de Speelhoeve de zaterdagen 24/2, 20/4, 8/6, 5/10 en 30/11.

Stel dat we ineens weer veel vragen hebben,
– want zo gaat dat met opstellingen –
dan vragen we liever een zaterdag bij.
Ik kan dat twee tot drie weken vooraf wel inschatten,
en voegen we een dag toe.
Dus dierbare collega’s, verwijs gerust nog je cliënten/patiënten.

Verder houden we onze driedaagse zoals de vorige jaren
in de week na het Sfinksfestival:
in 2024 vindt deze plaats van  woensdag 31/7  tot en met vrijdag 2/8.
We werken expliciet omtrent mystiek.
We zoeken ook nog een geschikte plek om deze driedaagse
in de vorm van een retraite met overnachting te kunnen aanbieden.

Zaterdag 16 december kunnen we elkaar opnieuw begroeten.
Onze laatste dag opstellingen in 2023.
Met wetende liefde en zonder vrees stappen we weer in de familieverhalen
Van onbekende lotgenoten
en laten ons verrassen door de levenskracht en veerkracht
die mensen met zich meedragen.

Laat even weten of je erbij bent.

De eerste koude hangt in de lucht,
Dus een hartelijke wintergroet.
Ook namens Riet en Claeren,

Johan

Familieopstellingen 18 november 2023: van harte welkom.

Anselm Kiefer staat volop in de belangstelling. Terecht.
Als grote visioenen staan zijn werken symbool voor het geweten van de wereld en de verborgen betekenissen die grote gebeurtenissen tot leven hebben gebracht en in hun zog meesleuren. Anselm Kiefer wijst onvermoeibaar naar het destructieve in de mens en de geschiedenis die deze mens ermee schrijft – en geschreven heeft. Kiefer heeft een bijzondere voeling met collectieve verhalen. Zijn zonnebloemen zijn dan ook anders dan die van Vincent van Gogh. Ze zijn gewoon zwart. Zijn velden zijn nog grilliger en doodser dan die van zijn voorganger en ademen een en al vernietiging. Zo lijkt het toch – gelukkig vinden we hier en daar nog sprankeltje kleur.

Af en toe zien we engelen verschijnen in zijn werk. Zwarte engelen. De engelen van Anselm Kiefer zijn angstaanjagend en zwart. Hoe kunnen engelen immers nog wit en quasi goddelijk zijn na de Holocaust. In dit brandoffer heeft de mens immers ook – en vooral – zijn eigen engelen (en zijn velden en zonnebloemen) verbrand.

Deze weken wordt een nieuw hoofdstuk aan de Holocaustgeschiedenis toegevoegd.
Figuurlijk zien we in Palestina hoe de spiraal van geweld naar boven toe breder en krachtiger wordt, en naar onder toe, leidt naar een definitief eindpunt: het einde. De totale vernietiging. Moedige mensen durven het woord genocide in de mond nemen.
Letterlijk lezen we dat Israël fosfor gebruikt. Het brandoffer wordt aldus verdergezet. In een andere vorm, in een ander context, in een andere tijd, met hetzelfde vuur.

Ik hoop dat niemand het mij kwalijk neemt of van cynisme beschuldigt. Mocht Anselm Kiefer nog opnieuw Engelen uitbeelden, dan vraag ik mij af hoe die er uit gaan zien.
Zwart is immers zwart. Je kan het niet kwadrateren. Persoonlijk hou ik ervan om de gedichten van Paul Celan te lezen. Eentje op een avond. Mijn boek te sluiten en dan een tijdje stil te zijn. Welke gedichten zullen er geschreven worden na deze vernietigingsoorlog in Gaza?
Poëzie en Engelen …

Lang was ik mee met de gedachte dat de Duitsers de holocaust collectief niet konden verwerken. Leeftijdsgenoten herinneren zich wellicht nog het (meester)werk van Alexander en Margarete Mitscherlich: het onvermogen om te rouwen. Hierin wordt een poging ondernomen om de tragische dynamiek te verstaan van het collectieve onvermogen van de Duitse Natie om te rouwen om de deze afschuwelijke, monsterlijk intelligent aangestuurde uitroeiing van enkele volkeren.

Naast Jan Jacob Stam waren mijn belangrijkste leermeesters in het systemisch werk Duitsers. Daar ben ik blij om. In hen ontmoette ik immers mensen die deze gruwel en de eigen verantwoordelijkheid hierbij in de ogen konden kijken. En zo zelf konden verder leven; en leven, in plaats van destructie, konden doorgeven. Ik ben hen dankbaar en acht hen hoog.

Nu dit nieuwe hoofdstuk in Palestina geschreven wordt, groeit de vraag of de Israëlieten – de huidige bewoners van Israël, die al of niet luidop uitgesproken, van binnen in hun hart menen dat de oorspronkelijke bewoners van wat vroeger Palestina noemde, dit soort volk, moeten worden vernietigd, zelf de Holocaust wel hebben verwerkt.

Systemisch stellen we immers vast dat deze destructieve dynamiek pas kan stoppen wanneer de daders én de slachtoffers beiden deze extreme vernietiging in de ogen kunnen zien. Als zowel de daders als de slachtoffers deze onherstelbare waanzin onder ogen kunnen nemen en in de ogen kijken. Om te beginnen gewoon “kijken”. In stilte. Zonder veel woorden. Misschien kunnen daders van toen dan ophouden om nu slachtoffer te zijn; en de slachtoffers van toen ophouden nu daders te zijn.
Daarom doen we dit werk. Daarom doen we opstellingen. In the service of life.
Welk leven?

We kijken naar je uit zaterdag 18 november. We hebben nogal wat werk te doen: 5 opstellingen op het programma!
Onthaal om 09:00 u. Start opstellingen 09:30u. We werken tot +/- 1730. Lunch meebrengen en fris zijn. Wij zorgen voor de rest.
De Speelhoeve, Vremdesesteenweg 237, Boechout-Vremde
Laat even met een mailtje weten of je er  bij zal zijn.

Va bene
Riet en Johan.

Familieopstellingen en activiteiten in het najaar 2023

Beste mensen en sympathisanten,
beste vrienden, beste collegae,
wie je ook moge zijn.
Gegroet.

De zomerdriedaagse “bestemming en levensenergie” was een bijzonder verbindend en diepinwerkend gebeuren.
Verbinding met elkaar, met wat ons vooraf is gegaan en met de richting waarin we uitgenodigd worden.
Met de familieopstellingen en het systemisch werk van Johan zijn we ondertussen wel vertrouwd.
De yoga van Claeren blijkt nog eens opnieuw bijzonder te zijn. Haar Yoga komt vanuit een diep doorleefde laag en sluit aan bij een heel lange oosterse traditie waarin energie en intelligentie voor levenskracht zorgen.
Volgend jaar zijn we terug van de partij.

Wie niet zolang wil wachten en alsnog deze ervaring wil meemaken, kan nog in Ericeira, Portugal  terecht  29/9 – 1/10.
Wie met chronische pijn en/of met chronische vermoeidheid kampt, vindt bij Claeren de juiste begeleider om het leven terug vitaal en energiek op te nemen.
Riet en ik blijven hier ons werk doen.

Door omstandigheden zien we ons genoodzaakt de opstellingen van zaterdag 16/9 in de Speelhoeve te annuleren. In oktober werken we in Portugal en we zijn in Vremde terug van de partij op 18 november. Op deze dag zijn er reeds 4 opstellingen gepland. Tenzij er voor 16 december veel aanvragen zijn, is de volgende opstellingendag een zaterdag in januari. De preciese datum is nog vast te leggen.
Laat even weten of je er in november bij bent. Mocht je op 16 december een opstelling willen doen, doen, laat het dan alvast nu al weten. December is een moeilijke maand voor opstellingen. Mochten er toch genoeg aanvragen zijn, dan behouden we de datum en gaan aan de slag.

Verder was het een inspirerende zomer.
Het mensenoude thema van de mystiek heeft mij weer helemaal in haar greep. In het bijzonder de twee publicaties van Marc De Kesel hebben een al tijdje mijn aandacht. Wat staat er zoal tussen “ik” en “mezelf”. Is het God? Is het de dood? Is het de Leegte? Is het “het Niets”? Wat met intentionaliteit, met affect, met het alom aanwezige begrip dystopie die zijn schaduw over onze tijd en levenskwaliteit werpt?
Vragen die, hoewel moeilijk te benoemen, steeds aanwezig zijn in mijn luisteren naar en spreken met mensen.
Vragen ook die aanzetten tot verder verwijlen bij thema’s als levensenergie en bestemming.
Vragen die oproepen tot nederigheid.  Mystici zijn nederig. Vreemd voor het “ik” en het “mezelf “ in deze tijd. En hier wordt het systemisch werk dan weer belangrijk om een gepaste buiging te kunnen maken…
Mogelijk een thema voor een nieuwe driedaagse.

Graag tot ziens in Portugal of gewoon in Vremde.
Riet en Johan

Driedaagse 2, 3 en 4 augustus: nog 4 plaatsen !

Wie je ook mag zijn, een hartelijke groet !

Geef mij maar deze wind. Wuivend zoals die door de bomen trekt. En de wolken. Soms hoog, stapelend. Dan weer laag en donker. De zon die komt en gaat… 
Over een goeie vier weken is het weer zover: onze driedaagse in de Speelhoeve op 2, 3 en 4 augustus.
“Bestemming en levensenergie”. Zeer actuele thema’s waarmee velen worstelen in deze ontwrichte(nde) tijd.
 
Echte verandering, genezing, heling, groei kan niet zonder een reset van onze patronen, die onbewust zijn.
Berne legde in zijn Transactionele Analyse uit dat ze bij een levensscript horen. Wij maken ons script op rond vijfjarige leeftijd. Onbewust dus. En een leven lang gaan (her)schrijven en acteren we ons script. Hoe destructief het ook moge zijn. 
Bert Hellinger merkte op dat ook families levensscripts volgen. Generationeel. Wellicht nog onbewuster dan de persoonlijke, biografische levensscripts. 
En het is in het zien en doorbreken van deze patronen,
– Vroeger in het systemisch werk verstrikkingen en dynamieken genoemd – , wat de krachtige bijdrage van familieopstellingen zo zichtbaar maakt. 
 
Echte verandering kan komen van zodra patronen kunnen herkend, erkend en doorbroken worden. En familieopstellingen laten toe om dit in een relatief korte tijdspanne te doen. Eens de patronen gezien en erkend, kan het helingsproces over gaan in transformatie,
Een leven vanuit het waarachtige Zelf.
 
De Duitse opsteller Johannes Benedikt Schmidt, verwijst naar dit proces met “deep change”. Hij schreef er een mooi boek over “Inner Navigation”. Een intelligent manier om het begrip “transformatie” te vermijden. Vandaag is het immers een immens container begrip geworden. – Net zoals “verbinding” -.
 
Naast inzicht en resetting van de patronen, vraagt groei, heling en genezing ook krijgerschap. 
Yoga is een van de steunpilaren van krijgerschap. 
Afstemming op je lijf, je leden, je gevoelens…als gidsen naar je bestemming en als genadige sluiswachters voor je levensenergie. 
 
Vandaar de unieke combinatie Familieopstellingen en Yoga. 
Voor ieder toegankelijk. Je kan nog inschrijven tot 21 juli. Er zijn nog 4 plaatsen beschikbaar.
 
Van harte welkom. 
Wil dit  iniatief graag doorgeven aan vrienden en zielsgenoten 
Of verspreiden in je netwerk. 
 
Mocht je deze driedaagse willen combineren met vakantie,
Dan kan je bij ons terecht in Ericeira, Portugal op 29, 30 sept en 1 oktober. Voertaal is dan Engels. Meer info hier. 
 
Van harte welkom,

Riet, Claeren en Johan

Onze activiteiten vind je op onze website.
Voor individuele sessies:
website Claeren  en mobiel: +32 497 37 47 04

Johan: +32 496 86 41 48

 

Annulatie opstellingen zaterdag 10/6, maar veel heerlijks in augustus en september

Beste mensen,

Juni is een vreemde maand.
De zin is al op de vakantie gericht. Er zijn ook nog de examens.
Ik zou beter moeten weten, maar …

Te weinig mensen die kunnen deelnemen nu zaterdag.
vandaar de annulatie.
We werken terug op zaterdag 16 september in de Speelhoeve.

Wie toch vlugger zijn systemische honger wil stillen:
voor de fijnproevers is er de driedaagse ” bestemming en levensenergie”
op 2,  3 en 4 augustus, ook in de Speelhoeve.
Deze driedaagsen worden stilaan een traditie begin augustus.

En voor wie er nog niet genoeg van krijgt
en ook wil genieten van het schone en het goede van Portugal :
23/9 workshop Family Constellations in Sandhi House Ericeira
29/9 -1/10 three days workshop “destiny and life energy”.
Systemic work and Yoga in Sandhi House at Ericeira.

Welkom,
welkom,
welkom.

 

Riet, Claeren en Johan

 

 

 

Opstellingen zaterdag 10 juni en zomer driedaagse.

beste mensen,

Wat een zegen, deze lange dagen.
Dagen die de avond traag maken en vroeg beginnen.
En wat een schoon Vlaams woord hebben we voor deze ochtenden: het” krieken” van de dag.
Eens de eerste vogel gefloten heeft, volgt een heus concert.
Alsof de anderen erop gewacht hebben.
Dit is echt bij het eerste minimale teken van het begin van de dag,
Van licht.
Onze Columbiaanse collega Carola Castillo, psychologe en sjamane,
Vertelde dat het meest energieke moment van de dag te ervaren is,
negentig minuten voor de zon doorbreekt.
Het is me wat, dat driftig enthousiast fluiten van de vogels.
En een tijdje later laten ook de hanen zich horen…
Zo eindigt de nacht en wordt de dag aangekondigd.

Ik ben laat met mijn berichtje, mea culpa.
Zaterdag doen we twee opstellingen.
We werken weer tot ongeveer 1300 u.
Jammer, maar dan eten we ook niet samen.
We doen tevens wel een beweging.
Een beetje ter voorbereiding van de driedaagse begin augustus.

In deze driedaagse trachten we een stap verder te gaan dan louter de dimensie van de familie.
Die er wel steeds in besloten ligt.
Vorig jaar volgde ik , na vele jaren,
nog een eerste  tweedaagse bij Jan Jacob Stam,
Mijn leermeester en absolute top in het systemisch werk de dag van vandaag,
omtrent tweede- en derde orde interventies in opstellingen.
En in het voorjaar en tweede tweedaagse waarin hij,
na 25 jaar uiterst actief te zijn geweest in het systemisch werk,
De essenties van zijn bevindingen had samengebald en doorgegeven.
Het was een tweedaagse derde orde leren.
Vandaar ook het thema van de driedaagse dit jaar: “bestemming en levensenergie”.
Twee thema’s die zo immens belangrijk zijn voor onze tijden.
Ik zie zoveel zoekende, vermoeide en verdwaalde mensen,
Die zo hun uiterste best doen…
Om alles (nog) beter te begrijpen en te kunnen plaatsen
beveel ik graag de biografie van Bert Hellinger aan (uitgeverij het Noorderlicht).
In dit boek wordt de overgang geduid van de oude naar de nieuwe familieopstellingen,
Die hij ook “de bewegingen van de geest” is gaan noemen.

Jullie weten dat ik graag met mijn voeten op de aarde blijf,
En me behoed voor zweverig werk – je kan immers alles opstellen.
Zo heb ik me altijd wat argwanend opgesteld tegenover deze evolutie.
– En de invloed van zijn tweede vrouw heeft dit absoluut in de hand gewerkt.
Maar ik ben blij dat ik de stap ernaar toe nu gezet heb
en me blijkbaar vrij vlot in dit veld kan bewegen met een bijzondere meerwaarde.
Met beide voeten in de klei of het Kempische zand !
De yoga van Claeren blijft van een bijzonder niveau.
Zij richt zich meer en meer op de behandeling van chronische pijn, geestelijk en lichamelijk,
Met de door haar zelf ontwikkelde BODY-MIND RESET methode.
Een eclectische integratieve benadering van wat zij de laatste tien jaar (en de jaren ervoor) geleerd heeft.

Zo van harte welkom nu  zaterdag
En op de driedaagse.

Wil zo vriendelijk zijn de deze boodschap te verspreiden.

Hartelijk
Riet en Johan

Opstellingen zaterdag 13 mei 2023: van harte welkom.

Zonet de laptop even gehaald in het ateljee.
Wat mooi die vogels zo tegen de donkerte aan.
De dreiging in de wolken is nog zichtbaar.
Gelukkig is het helemaal niet koud.

Je merkt het,
Ik ben weer terug na het overlijden van vader.

Ondertussen deden we ook twee dagen opstellingen in Portugal.
Bijzonder om te werken met mensen met een heel andere collectieve geschiedenis.
Wonderlijk toch ook hoe de archetypen van Jung en de mythen waaruit hij ze destilleerde,
Zo diep in de mens gewortelde zijn
dat ze, mutatis mutandis,
Over heel de wereld dan weer dezelfde kernthema’s naar boven brengen:
Veel doden, veel geweld, veel strijd tussen mannen en vrouwen,
waarbij vooral de diep donkere schaduw van de animus zoveel daderschap uitdraagt…

Begin april nam ik ook nog afscheid van Jan Jacob Stam als zelfstandig organisator van opleidingen rond Systemisch werk.
Jan Jacob is eenonderzoeker, een ontwikkelaar.
Hij deed een grote bijdrage om het systemisch werk in ruimte en tijd meer en makkelijker inzetbaar te maken.
Ik heb veel van hem mogen leren.
Deze tweedaagse was een uiterst gecondenseerde samenvatting van 25 jaar werken en exploreren in het wetende veld.
Het werd op meesterlijke wijze gebracht.
Ik hoop Jan Jacob nog wel eens te ontmoeten op een activiteit die ander organiseren en waarop hij is uitgenodigd om die te leiden.
Verder wens ik hem nog vele en vele mooie jaren.

Na de tweedaagse kwam het inzicht tot mij dat de driedaagse van 2,3 en 4 augustus als thema krijgt: “levensenergie en bestemming”.
Veel levensvragen krijgen hier verheldering en verlichting.
Of het nu om werken (wat heb ik hier te doen?), liefhebben (wie kan mijn meest nabije intieme andere zijn?)  of bidden (is er het groter geheel?)  gaat.
Over 14 dagen is de driedaagse klaar .
Zeg het nu door en uiteraard van harte welkom.

Zaterdag werken we weer in de Speelhoeve.
Het ziet ernaar uit dat communies en schoolfeesten door ons aanbod fietsen.
We doen twee opstellingen en een beweging omtrent levensenergie.
Onthaal 09:00, start om 09:30 en  ‹e werken tot +/_ 13:30.
Wij zorgen voor koffie een thee, water en iets hartigs.
Na het werk vertrekken we.

We kijken ernaar uit jullie talrijk terug te zien.
Hartelijk

Johan